На лизгалиштето во Владивосток, 30-годишниот Дмитриј Афанасјев тренира заедно со своите соиграчи од локалниот пара-хокејашки тим „Сојуз“. Наместо протетички нозе, тие седат во специјално дизајнирани санки и со хокејашки палки се движат по мразот, сонувајќи за врвни спортски достигнувања.
Афанасјев има јасна цел – еден ден да стане параолимписки шампион во хокеј на мраз. Но, патот до таму е тежок. Руските тимови беа исклучени од последните Параолимписки игри поради војната во Украина, а речиси сите негови соиграчи, како и тој, биле дел од фронтот.
„Една мина летајќи дојде кон мене. Паднав и почувствував како ми гори ногата. Погледнав и видов дека е целосно уништена. Сам си ставив турникет и им реков на момците да ме извлечат,“ се присетува Афанасјев.
Неговата сопруга е хирург, па тој ѝ испратил фотографија од повредата. „Ќе ја ампутираат,“ му одговорила. „Добро,“ рекол Дмитриј, „без разлика дали имам една или две нозе. Сеедно.“
И покрај трауматичното искуство, Афанасјев не се откажува. За него, спортот е нова битка – овојпат за сон кој може да го претвори болниот спомен во триумф.
