Давид Темелков е едно од најпрепознатливите млади имиња на македонската и хрватска музичка сцена. Уште од настапот на „X-Фактор Адрија“ тој ја освои регионалната публика со својот глас и харизма, а денес зад себе има дваесетина авторски песни и голем број хитови. Секогаш искрен во својот музички израз, Темелков во интервјуто за „Револуционер“ зборува за патот по кој чекори, за инспирацијата, за идентитетот и за новиот албум што ќе излезе оваа есен.
Интервјуто е објавено на македонски и на хрватски јазик.
Разговараше: Виктор Азманоски
Азманоски: Давид, вашата музичка кариера започна со голема видливост на „X-Фактор Адрија“. Како денес гледате на тоа искуство и колку ве обликуваше како артист?
Темелков: Пред сè би сакал да ги поздравам сите оние кои ве следат, и кои ќе одвојат дел од своето време да прочитаат што е ново кај мене! Благодарам однапред. Х фактор беше за мене едно позитивно искуство, немав големи очекувања, а публиката ме запозна и ми даде огромна поддршка. Мислам дека таквите музички натпреварувања се само почетна позиција за сè она што следи по нив. Треба да твориме нова музика, наши автентични песни по кои ќе бидеме препознатливи.
Азманоски: Во песните често пренесувате силни емоции. Од каде најчесто ја црпите инспирацијата за текстовите?
Темелков: Сè она што ме опкружува, сè она што го живеам, мојот живот и моите животни приказни, сакам да ги преточам во мелодија и текст. Тогаш се емоциите најчисти, најискрени. Сум поминал еден свој пат, од кој до сега изникнале дваесетина авторски песни. Се надевам дека таа инспирација ќе продолжи.
Азманоски: Сте издавале и на македонски и на хрватски јазик. Колку е важно за вас да се изразувате на повеќе јазици и како реагира публиката на тоа?
Темелков: Токму така, скоро секоја песна која е издадена има своја македонска и хрватска верзија. Важно е песната да лета и да нема граници, да ја слушнат што повеќе луѓе и да допре до срцата. Музиката е голем поклон од Бога за сите нас, и мислам дека е грев да ја заробиме во еден облик и една форма.
Азманоски: „Мојата Македонија“ беше песна што силно допре до јавноста. Како ја доживувате врската меѓу музиката и националниот идентитет?
Темелков: Нашиот идентитет е долги години оспоруван од нашите соседи, сè додека не запееме или заиграме. Штом запееме сите велат: „Леле како вие Македонците пеете“, „Како вие Македонците танцувате“. Тогаш сите знаат дека сме Македонци! Музиката е нашиот идентитет! „Мојата Македонија“ е само една песна која се надевам ќе биде прифатена како дел од тој идентитет. Ја напишав од дното на душава и срцево, затоа и допира токму таму кај сите што ќе ја слушнат!
Азманоски: Во последните години објавивте неколку хитови. Дали подготвувате нов албум или проект и што може да очекува публиката наскоро?
Темелков: Новиот албум излегува оваа есен! Последните две години сум потполно посветен на издавање на албумот, навистина вложив многу енергија и љубов, секоја песна е една моја автобиографска животна приказна. Мило ми е што целиот албум е кантавторски, и сè она што го носам во себе, го преточив во стих.
Азманоски: Денес многу музичари се потпираат на дигиталните платформи за промоција. Колку овие канали ви помогнаа во поврзувањето со публиката?
Темелков: Дигиталните платформи не се лоша работа. Тоа е еден од начините да се дојде и да се допре до публиката. Верувам дека секоја платформа доколку се користи чесно, има смисла да се види колку сме учинковити и каква е реакцијата на публиката. Можеби е малку жално што бројките и прегледите во денешно време се поистоветуваат со квалитетот на композициите, со што јас не би се сложил. Но да не ги заборавиме телевизијата и радиото, пишаните медиуми, како многу важен дел од целокупниот процес. Тие се и ќе останат важни!
Азманоски: Што би им порачале на младите уметници кои сакаат да тргнат по вашиот пат и да изградат кариера во музиката?
Темелков: Да го следат својот пат, доколку навистина музиката е нивниот пат! За многумина музиката е само хоби и останатите луѓе ја сметаат така. Музиката е една од најтешките професии, бара многу време, многу труд, многу енергија и верба, многу финансии. Многупати сум помислил дека е невозможно да продолжам, но не сум се откажал. Многу е потешко да живееш за музиката отколку од музиката. Доколку се спремни да го посветат животот за музиката, нека бидат најдобрата верзија од себе и нека пробаат! Ги охрабрувам! Музиката го заслужува најдоброто од нас!
David Temelkov jedno je od najprepoznatljivijih mladih imena na makedonskoj i hrvatskoj glazbenoj sceni. Još od nastupa na „X Factor Adria“ osvojio je regionalnu publiku svojim glasom i karizmom, a danas iza sebe ima dvadesetak autorskih pjesama i niz hitova. Uvijek iskren u svom glazbenom izričaju, Temelkov u intervjuu za „Revolucioner“ govori o putu kojim korača, o inspiraciji, identitetu te o novom albumu koji će izaći ove jeseni.
Razgovarao: Viktor Azmanoski
Azmanoski: Davide, vaša glazbena karijera započela je velikom vidljivošću na „X Factor Adria“. Kako danas gledate na to iskustvo i koliko vas je oblikovalo kao umjetnika?
Temelkov: Prije svega, želio bih pozdraviti sve one koji vas prate i koji će odvojiti dio svog vremena da pročitaju što ima novo kod mene! Hvala unaprijed. X Factor bio je za mene jedno pozitivno iskustvo, nisam imao velika očekivanja, a publika me upoznala i pružila mi ogromnu podršku. Smatram da su takva glazbena natjecanja samo početna pozicija za sve ono što dolazi poslije. Potrebno je stvarati novu glazbu, naše autentične pjesme po kojima ćemo biti prepoznatljivi.
Azmanoski: U pjesmama često prenosite snažne emocije. Odakle najčešće crpite inspiraciju za tekstove?
Temelkov: Sve ono što me okružuje, sve što živim – moj život i moje životne priče – želim pretočiti u melodiju i tekst. Tada su emocije najčišće i najiskrenije. Prošao sam jedan svoj put iz kojeg je do sada nastalo dvadesetak autorskih pjesama. Nadam se da će ta inspiracija i dalje trajati.
Azmanoski: Objavljivali ste i na makedonskom i na hrvatskom jeziku. Koliko vam je važno izražavati se na više jezika i kako publika na to reagira?
Temelkov: Upravo tako, gotovo svaka pjesma koja je objavljena ima svoju makedonsku i hrvatsku verziju. Važno je da pjesma leti i da nema granica, da je čuje što više ljudi i da dopre do srca. Glazba je veliki Božji dar za sve nas i smatram da je grijeh zatvoriti je u jedan oblik i jednu formu.
Azmanoski: „Moja Makedonija“ bila je pjesma koja je snažno dirnula javnost. Kako doživljavate povezanost između glazbe i nacionalnog identiteta?
Temelkov: Naš je identitet godinama osporavan od strane susjeda – sve dok ne zapjevamo ili zaplešemo. Čim zapjevamo, svi kažu: „Kako vi Makedonci pjevate!“, „Kako vi Makedonci plešete!“ Tada svi znaju da smo Makedonci! Glazba je naš identitet! „Moja Makedonija“ samo je jedna pjesma za koju se nadam da će biti prihvaćena kao dio tog identiteta. Napisao sam je iz dna duše i srca, zato i dopire upravo tamo – do srca svakoga tko je posluša!
Azmanoski: Posljednjih godina objavili ste nekoliko hitova. Pripremate li novi album ili projekt i što publika uskoro može očekivati?
Temelkov: Novi album izlazi ove jeseni! Posljednje dvije godine potpuno sam posvećen njegovom nastajanju. Doista sam uložio puno energije i ljubavi, svaka pjesma je jedna moja autobiografska životna priča. Drago mi je što je cijeli album kantautorski i što sam sve ono što nosim u sebi pretočio u stihove.
Azmanoski: Danas se mnogi glazbenici oslanjaju na digitalne platforme za promociju. Koliko su vam ti kanali pomogli u povezivanju s publikom?
Temelkov: Digitalne platforme nisu loša stvar. To je jedan od načina da se dopre do publike. Vjerujem da svaka platforma, ako se koristi pošteno, ima smisla jer pokazuje koliko smo učinkoviti i kakva je reakcija publike. Možda je pomalo žalosno što se u današnje vrijeme brojke i pregledi poistovjećuju s kvalitetom skladbi, s čime se ja ne bih složio. No, ne smijemo zaboraviti televiziju i radio, tiskane medije – oni su i dalje vrlo važan dio cjelokupnog procesa. I ostat će važni!
Azmanoski: Što biste poručili mladim umjetnicima koji žele krenuti vašim putem i izgraditi karijeru u glazbi?
Temelkov: Da slijede svoj put, ako je glazba doista njihov put! Za mnoge je glazba samo hobi i tako je doživljavaju i drugi. No, glazba je jedno od najtežih zanimanja – traži puno vremena, truda, energije, vjere i financija. Mnogo sam puta pomislio da je nemoguće nastaviti, ali nikada nisam odustao. Puno je teže živjeti za glazbu nego od glazbe. Ako su spremni posvetiti život glazbi, neka budu najbolja verzija sebe i neka pokušaju! Ohrabrujem ih! Glazba zaslužuje najbolje od nas!
